اهــل بـــاد

رویا اسطورهی فردی است و اسطوره رویای جمعی است.

[یونگ]

هر چند هنوز در باب تمایز اسطوره و افسانه نظر و دیدگاه های متفاوتی وجود دارد و بسیاری از نظریه پردازان این حوزه ویژگی هایی را برای هر کدام بر شمرده اند تا این دو در مرزی جداگانه قرار بگیرند  ، اما آنچه در این مجموعه مورد نظر است نه برخورد علمی و نظری که نگاهی تصویری به آن هاست هر کدام از این افسانه و اسطوره ها در بین مردم سرزمین  جنوب ایران صاحب خصوصیاتی درونی وتصوری بیرونی اند ، تصویری که برخاسته از ذهن خیال پرداز جمعی و فردی آنهاست  ، گاهی تمامی این تصور و شمایل در یکپارچگی و هماهنگی است و گاها دارای تصویری مبهم مخدوش و پراکنده ، در مجموع   پرداختن به مبانی فکری و نظری این میدان مورد نظر این مجموعه  نیست چرا که از دید و نظر  هنرهای تصویری پژوهش و واکاوی علمی به باورهای غیر مکتوب این جغرافیا مستلزم پایه های تئوریک و دانش  مرتبط با آن است .

مجموعه  ی  این باورها و اشتراکات ذهنی و رویایی که شاکله ای تصویری دارند دستمایه ای است برای ثبت و ضبط آنها از طریق هنر ، هر چند در بسیاری از موارد از یک منطقه تا منطقه دیگر روایت ها و تصورات دیگرگون میشود اما تکثر و تفاوت روایی جزیی از این فرهنگ شفاهی و غیر مکتوب است .

Owzar اُوزار

اوزار

سابقه دریانوردی و کشتی سازی در ایران به حدود شش هزار سال قبل باز می گردد این میراث کهن همچنان در این پهنه گسترش دارد ،تمامی شناورهای دست ساز چوبی جنوب ایران  و خلیج فارس با نام " جهاز " مشهور بوده اند ، این  کشتی های چوبی با کمک بادبان بر روی دریاهای دور و نزدیک سفر می کردند.

هرمز دور نزدیک Hormuz Far Close

نمایشگاه " هرمز ، دور ، نزدیک " نگاهی دارد به برخی از اسناد و تصاویر تاریخی جزیره هرموز .

مخاطب با ورود به این نمایشگاه ابتدا با متنی پژوهشی از دکتر جهانگیر قائم مقامی که مختصریست از تاریخچه هرموز همراه با اسنادی از نامه نگاری ملوک این جزیره و شجرنامه آنان روبرو می شود .سپس در ادامه نمایشگاه 16 تصویر طراحی شده در جعبه ای نوری بر روی دیوار قرار دارند . طراحی این جعبه ها به گونه ای است که مخاطب در رودرویی ابتدایی ، تنها اطلاعات مربوط به اسناد و تصاویر را می بیند و لی خود تصویر برای او قابل رویت نیست مخاطب می بایست با نگاه کردن به درون چشمی جعبه ها تصاویر نمایشگاه را ازنزدیک ببیند . این طراحی به گونه ای است که قصد دارد مخاطب با نگاهی از نزدیک به تاریخ دور هرموز بنگرد ، از این جهت نام این نمایشگاه " هرمز دور نزدیک " است . زیرا آنچه یک هرمز وند یا غیر شهروند هرمز در جزیره با ان روبروست تاریخی است باشکوه که دیگر هیچ نشانی از آن نیست و برای دیدن آن بایستی به آن نزدیک شده و با نگاهی دقیق به آن نگریست ، هرموز با شکوه دور شده است اما نزدیک است .

احـــمد عــلی کارگران

طراح و مدیر هنری نمایشگاه " هرمز ، دور ، نزدیک "

Hormuz Soil Carpet

Hormuz Soil Carpet 

It was the winter of 2004 when I was in Hormuz Island and I was painting the landscape in front of me on the eastern side of the island, known as Chaah Tolombeh location, which is the present location of environment research site. ‌‌‌ After the end of painting, I went backward a little and looked at it. I went a little more backward again and this time, I was somehow doubtful. What I had just painted was exaggerated; the colors looked sharp and unusual.‌‌‌‌‌ I looked more carefully at the landscape again, the colors were the same which I drew on the canvas! ‌ Suddenly I came up with an idea: If the colors are the same which exist in the nature in front of me, at the Valley of Colors, why shouldn't I use the soil itself as a material to paint? ‌‌‌‌‌‌

After going through years of collecting soil spectrum samples in different colors, I was finally able to paint with them. I found a natural stabilizer for all types of materials in the very nature of the island. It was a kind of natural glue which firmly fixed all types of soil for a long time.‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

Now that I could paint with them, there was another issue to deal with: Why shouldn't I release the soil again?‌‌‌ Was it possible to design a kind of painting or make a kind of presentation using the soil of the island which is not limited to the canvas, and is in the environment, without any limitation?‌‌‌

This was the beginning of “Manasimba” design and performance. Manasimba, originally the name of a song in Zaar ceremony, was a performance art performed in an open environment. ‌‌ At that performance, the performers painted with the colorful soil, sang, danced and invited everyone to this small ceremony. At the end, the artists and the audience made a common work of art.‌‌‌‌‌‌ The performers of this interactive performance were: Mohammad Sayebani, Behrang Abbaspour, Ehsan Mirhosseini, Masoumeh Zakeri, Iman Keikha, Khayam Moayedi, and Gholamreza Rahimian. This artwork was then performed in Tehran and some other cities in September 2008.

 After the Manasimba experience, the idea of a work in larger scale was formed. In fact, what remained from the Manasimba performance were colorful and attractive patterns which remained in the environment for a while and as the main idea of these works was their mortality nature, they had better be performed in the environment.‌‌‌‌

The primary research of this big project was begun through some research trips for locating the place of performance. I photographed the appropriate locations and before the performance, I reviewed all possibilities by digital modeling. ‌‌‌

To perform this big project, a specialized team was formed with each member having a definite role.‌‌ The specialized teams visited the location a few times and investigated and confirmed the measures of the location. The land art was determined to be performed in 30x40 meters.‌ The original teams were divided into two major design and support teams. The head of design team was Laleh Falahati and Mohammad Banouj was the head of support team.‌‌‌

Members of the design team: Amir Moslemzadeh and Amir Ghaffarzadeh (motif and layout design); Abouzar Norouzinezhad (design research); 

Ameneh Raeisi, Ehsan Mirhosseini, Soheila Kashfi, and Farzaneh Jalali (motif and margin design).‌‌‌

  PDF  Hormoz Soil Carprt

---

[ screen shot ] اســــــــکرین شــــــــات

Screen shot

اسکرین شات

زمانی که عکاس لحظه ای از واقعیت را ثبت می کند در واقع  کسری از ثانیه  را متوقف می کند  ، ثبت لحظه ای که پس و پیش آن  برای  بیننده فضایی است از نشانه ها و تخیلات متصل به آن لحظه ی زمانی .

[ Exit ] اِگــــــــــــــزت

اگزت فرصتی است برای هنرمندان معاصر ایران  تا در کنار هم  به تبادل تجربیات هم بپردازند ، داشته هایشان را به اشتراک بگذارند و با هم گفتگو کنند ، گفتگو و اندیشه ای  در یک راستا :

1)      بنا به روال متداول ، سالهاست هنر در مرکز انباشته شده ، فرصت و صدای هنرمندان و جریانات هنری خارج از مرکز یا نادیده گرفته شده  یا در زیر صدای بلند و مقتدر هیچ گاه شنیده نمی شود ، امکان و ابزار های  این نمود در یک جا متمرکز  است، این رویداد فرصتی است برای  اندیشیدن و راه کارهای خروج از این عارضه ی هنری در ایران .

2)       آثار  و رخدادهای هنری که توسط هنرمندان خارج از مرکز  خلق و برگزار می شود در مسیر و شاخص نامتعادل ارزش گذاری بر مبنای  مکان  در درجه بندی زیرین قرار داده شده  است، این نگاه در تعیین جایگاه هنری هنرمند و جریان های پویای سالهای اخیر که عمدتن در شهرهای کوچک صورت می گیرد باعث گردیده تلاش و میزان هنر آنان  کم تر دیده شود در این  هم نشینی سعی داریم راه های برون رفت از این مسئله را بیابیم .

3)      رخدادهای هنری با محوریت هنر معاصر که سالهای اخیر در شهرهای ایران به وقوع پیوسته  هر کدام  حاصل تلاش و همت فرد و یا گروه هنری مستقلی است  که اکنون بسیاری از آن ها به تثبیت رسیده است ، در این فرصت سعی خواهیم داشت  در کنار یکدیگر از تجربیات هم بهره برده و راه های ارتباط منسجم و بیشتر با یکدیگر را فراهم آوریم .

4)      گفت و گو، هم اندیشی و آشنایی محور نخست این نشست است ، در این فرصت اما می خواهیم در ساحل و طبیعت  زیبای جزیره هرموز با موضوع " هنر و زیست محیط " آثاری را بوجود آوریم ، آثاری فردی یا در کنار هم و با هم آثاری مشترک بیافرینیم.

احمد علی کارگران

 دبیر نشست اگزت

[انــــــــــــــــگشت مــــــــــــــــــــکروه ]

[ Melmedas ] مـِلــــــــــــــمِداس| فرش خاکی هرمز |

اسطوره را محصول فرهنگ جوامع ابتدایی می دانند ، یکی از ویژگی های اساسی افسانه ها و اسطوره ها این است که در میان مردم نسل به نسل به صورت شفاهی منتقل شده است . اسطوره ها موجودات یا انسان های ما فوق طبیعی هستند که به دلیل ویژگی های خاصی که به آنها منصوب کرده اند شناخته شده و شهرت دارند . در طراحی فرش خاکی هرمز  واکاوی دوباره اسطوره های گذشته گان و ارتباط آن با دنیای  معاصر مد نظر است . اسطوره انتخاب شده برای چهارمین فرش خاکی هرمز ملمداس نامیده می شود .  این طرح با تطبیق اسطوره ی ملمداس با مقوله تکنولوژی های نوین ارتباطی و اطلاعاتی سعی در ایجاد پلی برای انتقال مفاهیم مشترک از گذشته به امروز دارد .

ملمداس موجودی است  همچون پری دریایی زیبا که شب های مهتابی بر روی آب می آید تا جاشو ها و ناخدایان کشتی را اغوا کند ، مردان دریا بعد از دیدن او به خیال آنکه پری دریایی زیبایی دیده اند به آب می پرند تا به او برسند غافل از آنکه پاهای او به شکل داس اند و به محض نزدیک شدن ،ملمداس آنها را با پاهای خود به دو نیم می کند. پس بزرگان همیشه توصیه کرده اند که با دیدن  ملمداس زیبا به او زیاده نزدیک نشوند چرا که این نزدیکی باعث مرگ آنها خواهد شد . این اثر بر همین مبنا وسایل الکترونیکی و ارتباطی دنیای معاصر را در حکم ملمداس جهان معاصر می داند که در صورت زیاده روی در استفاده از آن و غرق شدن در دنیایشان انزوا و مرگ اجتماعی افراد ، پیامدش خواهد بود.

در این اثر از نشانه های دنیای ارتباطی که برای عموم مردم آشنا و قابل درک است به عنوان نماد هایی از دنیای امروز بهره گرفته شده است .

احمد علی کارگران