بُت گورون

حدود سی سال پیش من موسا عامری پور و موسا کمالی تصمیم گرفتیم نمایشگاهی از طراحی ها و نقاشی های مان را در معبد هندوها ( بُت گوروُن) برگزار کنیم . معبد متروکه بود ، بی هیچ در و پیکری ، هنوز سنگ‌ نبشته ی هندوها در  گوشه و کنار حیاط پخش بود ،  تصمیم مان که قطعی شد  به هزار مشکل برخوردیم، معبد گرم بود و باید برای خنک شدن آن چاره ای میکردیم ، دوستی داشتیم مسئول امور اتباع خارجی بود رفتیم از اداره مذکور دو تا  کولر امانت گرفتیم با ضمانت نامه کتبی و یک فقره چک به ارزش ریالی آنها ، چک را هم دوست نقاشمان باقر ذاکری که کارمند  بود لطف کرد ، کولر  ها را با وانت دوستی دیگر آوردیم معبد ،  یک روز پیش از گشایش نمایشگاه رفتیم برای حفظ آبروداری یک  خاور قلوه سنگ نیمه شب  باز به همت دوستی دیگر به حیاط معبد آوردیم تا از درب ورودی 

  خیابان اصلی تا درب معبد مسیری باز کنیم برای عبور بازدیدکنندگان ، پیش از گشایش خودمان بیل برداشتیم و سنگ ها را پهن حیاط کردیم جوری که مخاطبین مان فکر می‌کردند ما عمله ی معبد هستیم ، مجبور شدیم به نوبت برویم برای عوض کردیم لباس هایمان و برگردیم. به هر ترتیبی بود چند ساعت بعد از افتتاح هر سه مان بیل را کنار گذاشته بودیم و حالا مثلن نقاش بودیم، افتتاحیه که تمام شد یادمان آمد بابت کولر ها ضمانت گزافی گذاشته ایم و حالا از ترس دزدیده شدن کولر ها (که آنموقع در بندر اگر در اتاق خواب بودید و کولر محافظ فلزی هم داشت به آب خوردنی می دزدیدند چه برسد به معبد که هیچ حفاظی نداشت) 

باید چاره ای می کردیم . تصمیم بر این شد که نوبتی شب‌ را در معبد بخوابیم ، یک شب نوبت نقاشان بود من و موسا و امیر و حسین  .. شب بعد نوبت نوازندگان و بچه های موزیک موسا کمالی و احمد روان و بچه های محله خواجه عطا، و شب بعدش بچه های تئاتر ابراهیم پشتکوهی ، محمد سایبانی ،حمید ملاحسینی ، عقیل و مسعود  و گروه تی تووک و شب های بعد ادبیات ، تمام مدت نمایشگاه ، گروهی از هنرمندان بندر نگهبانی دادند تا کولر نمایشگاه ما را ندزدند!!!! یادم هست تمام آن شب ها روی یونولیت های میخابیدیم که برای پوشاندن پنجره های معبد امانت گرفته بودیم،!!! عجب گروتسکی

احمد علی کارگران

بندر گامبرون 1401

عکس یک : حسن بردال ( دیوار نگاره های  معبد هندوها)