لنــــــــــــــد آرت " خــــــــــــــــیام "

---------Land Art---------

Hormoz Island

در طراحی این اثر هنر زمینی ( لند آرت ) از دو بخش در کنار هم بعنوان مکمل محتوایی استفاده کردم ، یکی نقش اسطرلاب و دیگری سیاه مشق خوشنویسی نستعلیق، انتخاب یکصد رباعی از خیام برای این کار مفهوم مرکزی بود ، و بر اساس این رباعی :

پیش از من و تو لیل و نهاری بوده است

گردنده فلک نیز بکاری بوده است

هرجا که قدم نهی تو بر روی زمین

آن مردمک چشم‌نگاری بوده است.

سیاه مشق در خوشنویسی به خاطر تکرار و ممارست در امر زمان، اشاره داشت به سوال همیشگی انسان از هستی و چیستی که خیام بر اساس آن رباعیات خود را سروده است ، از سوی دیگر اسطرلاب هم به جهت دانش خیام در امر ستاره شناسی وسیله ایست برای دریافت مسیر در جهان خاکی با اتکاء به آسمان .

برای اجرای این کار یکصد گور نمادین در درون اسطرلاب آماده شد در کنار هر کدام هم  یک رباعی از خیام نوشته شد  و در شب مورد نظر که رصد ستارگان در هرموز به شفافیت نزدیک تر است ، شبی که دریا و زمین و آسمان در یک مدار هستند  از مخاطبین خواستم به انتخاب خود یکی از رباعی های کنار گور  را انتخاب کرده و تنها در  آن  بخوابند، سپس خلیفه غلام مارگیری با صدای جادوی اش همراه با سمٌا شروع به  نواختن و خواندن کرد به مدت حدود یکساعت در آن تاریکی این اجرا ادامه داشت. این که هر کسی در جای خود در آن شب چه تجربه ای داشت ، مسأله ای فردی و شخصی ماند .

[چند ماه بعد خلیفه جسمش در خاک شد، و آوایش همانجا هنوز ایستاده است.]

اسفند نود و سه خورشیدی

جزیره هرموز ، ساحل فرش خاکی 

موزیک ویدیو : بهرنگ عباسپور

اجرای موزیک در سایت : گروه رزیف جزیره لارک

تصویر : اصغر گردابی ، مصطفا روشی

مدیر اجرایی پروژه  : امین تیماس

زیستن بر خاک و نگریستن به آسمان، پرسشی ابدی را برای انسان ساخته است، هر آنچه ما را ساخته در چرخشی از خاک و آسمان در گردش است و خاک و آسمان در هم چرخیده‌اند تا آدمی در دایره‌ای از زمان در جستجوی خویش باشد. و ما همچنان همان آدم ازلی با همان پرسش ابدی هستیم.

---

  

پیش از من و تو لیل و نهاری بودست

گردنده فلک نیز بکاری بودست

هر جا که قدم نهی تو بر روی زمین

آن مردمک چشم نگاری بودست

پرسش از هستی، پرسش از چیستی، محتوا و درونمایه اصلی رباعیات خیام شاعر و منجم بزرگ ایران زمین است. تاکید خیام بر خاک و آسمان مفهوم این اثر را شکل داده است. موضوع این اثر تاکید بر رابطه‌ی انسان و آسمان دارد. اسطرلاب ابزاری است که موقعیت هر فرد و نسبت او با زمان و مکان را مشخص می‌سازد. در درون دایره‌های اسطرلاب صد و یک رباعی از خیام بر روی زمین با خاک هرموز نوشته می‌شود تا هر فرد با انتخاب یکی از این رباعیات و خوابیدن در کنار آن، بر روی زمین و در موقعیت‌یاب خاکی نظاره‌گر آسمان خود باشد. صد و یک رباعی، صد و یک انسان و صد و یک تکه از آسمان و صد و یک دنیا در هرموز در انتظار است تا سیاه مشق‌هایی از پرسش انسان بار دیگر در اثری محیطی و زمینی تکرار شود.

احمد علی کارگران

طراح و مدیر پروژه

.............................

از تن چو برفت جان پاک من وتو

خشتی دو نهند بر مغاک من و تو

وانگاه برای خشت گور دگران

در کالبدی کشند خاک من و تو

.................................................