برنارد بوب هرمز 1386

بخشی از کتاب " خاطرات هنر هرموز "

 زمان :سال 1386  یکم دی ماه  حوالی ظهر 

مکان : ساحل سنگ غراب

بعد از چند روز ماندن در کمپ و ساختن محوطه بر پایی رویداد در جزیره هرموز ، به تنهایی کوله رو برداشتم و رفتم به سمت شهر بین راه بود که تراکتوری از روبرو می آمد و هادی بانوج سوارش ،  داشت به جمع دوستانش درکمپ می پیوست . از سه روز قبل که من با  امین تیماس، نبی تیماس ، هادی علیشاپور  و محمد ایرندگانی به همراه  دو معمار اهل لیتوانی آنجا مانده بودیم کسی دیگری را ندیده بودیم جزیره   خلوت بود . یاد چند سال پیشش افتادم که برای رفتن به دور جزیره ( بقولی صحرا  ) و شب مانی همه شان می گفتند حتمن تو زار داری که شب ها را صحرا می خوابی . حالا چند نفر که زار هنر داشتند هم همراه من بودند بعد سال ها تنهایی.    

 

آن سال ها در هرمز هیچ وسیله نقلیه برای جابجایی مسافر وجود نداشت باید با هر امکانی خودت را جابجا می کردی شاید در مجموع چند تا سواری و وانت و موتورهای سی جی 125 .آنروز  من با همان موتور کلَخنِه دوستی که موقع راه رفتن بین راه  ده بار خاموش می شد داشتم میرفتم سمت اسکله  ، به  کوه "کلاه رستم" که رسیدیم  سرم را چرخاندم به سمتش ناگهان کلاهم را باد برد قبلش  داشتم   رویا می کردم( بعد از سالها  تنهایی حالا توی  کلاه ذهنم افراد بیشتری جا میشدند چند روز است آمده ام برایشان کمپ ساخته ام ، چند سال دیگر باید همه باشند  بجای سه روز باید سه ماه بمانم  حالا که یک قبیله کوچک فکر ی هستیم  باید عین کلاه رستم که بزرگ است جای برای  افراد بیشتری بسازم). که باد کلاهم را برد سمت کلاه رستم . رویا پرید موتور هم ریپ زد و خاموش شد .

بخش دوم )

یکی از موارد جذاب و صد البته تاثیر گذار در رویداد آن سال حضور یک زوج هنری از آلمان بود  "برنارد بوب" و "پریسا کریمی"  برنارد و پریسا در آلمان کارگاه پرفورمنس آرت  داشتند و گروهی با نام " آنتاگون" که بیشتر اجراهایشان در فضا باز و عمومی بود( آنچه امروز تحت عنوان هنر پیرامونی نام می برم ).

 روزها را در امتداد ساحل برنارد با دوستان هنرمند کارگاه عملی داشتند و شب ها نمایش آثار و گفتگو پیرامون آنها. شب دوم رویداد فیلم های از آنها با نام های  تایم اوت و کینگ کانگ ( نام درختی  ژاپنی که پس از بمباران اتمی هیروشیما پس از چند هفته دوباره رشد کرده بود ) دیدیم  و فیلمی از پریسا کریمی با موضوع هویت  .

در طول سه روز رویداد شش اجرا با همین مضمون  و شیوه توسط هنرمندان شرکت کننده اجرا شد .

(بعدها راجب چرایی قدرت و توان اینگونه از هنر در بین هنرمندان هرمزگان خواهم نوشت)  

 یک )اجرای تاثیر بر انگیز و پیشرو جواد انصاری که در یک  فول لانگ شات  همه مان تماشاگر آن بودیم .

 دو ) اجرای  جسورانه خیام مویدی و گروهش آن شب رویداد در ساحل

سه ) اجرای بداهه و خلاقانه گروه ابراهیم پشتکوهی و تی تووک

چهار ) عقیل دادی زاده به همراه داوود اسلامی  اسماعیل پاکدامن و هادی علیشاپور که رژه ای باشکوه در ذهن مخاطب ساختند.

پنج ) بهروز عباس دشتی به همراه گروه فعال و جوانش که  تعریف پیرامون و فضا را کامل کرد .

 و ششم ) مصطفی عباسی، سمانه صابری ،جواد زکاوتی ، رضا فراهانی ، داوود ساجدی  به همراه فاطمه نوابی که سکوت ساحل را با اجرای ساکتشان شکستند  .

 

+عکس ها  را  "حسن بردال "و "منصور وحدانی" گرفته اند .

موزیک را  بهنام پانیزه   به شب های  هرموز پاشیده +

+ تصاویر را شهاب آبروشن  محمود شهبازی و احسان رضایی به همراه ایمان رضایی گرفته اند.