HORMOZ ART FESTIVAL NO 3

---

حدود دو ماه ازبرگزاری اولین فرش خاکی هرموز گذشته است و قرار است بهمن ماه سومین رویداد هنر هرمز را برگزار کنیم از آنجاییکه تاکید بر مستقل بودن رویداد است و هیچ منابع مالی در اختیار گروه نیست تصمیم می گیرم برای تامین هزینه های رویداد پروژه ای را در بندرعباس قبول کنم قبل از اتمام و تحویل کار در قرار داد قید کردم که به جای دستمزد امکانات و ابزار را برای خودم داشته باشم با این قصد که این امکانات را برای رویداد بکار بگیرم . پروژه که تمام شد با همراهی دوستان چند روز قبلش ابزار و وسایل را برداشتیم و به محل برگزاری رفتیم طبق معمول ساحل شرقی هرموز روبروی سنگ غراب کمپ کردیم   ،گروه در عرض چند روز محدوه ی جشنواره را پاکسازی  کرد، دستشویی های صحرایی آماده شد و برای نشست های شبانه و کارگاه ها نیز در مرکز کمپ جایگاهی ساختیم شب قبلش با هنرمندان هسته فکری رویداد،  برنامه ریزی را انجام دادیم، از سال 1383 که اولین رویدادها به صورت کوچک و جمع و جور انجام می شد «ایمان کیخا »همیشه همفکر، خوش فکر و همراه من  بود و بعد ها هم که به زاهدان رفت به هر طریقی خودش را به برنامه های هرموز  رساند ،» محمد سایبانی» هم که مرد همیشگی هنر هرمز بوده و هست  و البته  به این جمع دو سالی می شد که «محمد بانوج» هم پیوسته بود ، هادی بانوج و امین تیماس هم از سال 86 با ما همراه شدند و توانایشان در همین یک سال موثر و مفید بود . سال قبل « لاله فلاحتی» که تازه از مالزی برگشته بود و حکم استادی را برای  همه ی ما  داشت همراه مان شد ،حضورش همیشه برای همه هنرمندان دلگرمی بود و پر از انرژی . سه شب برگزاری رویداد را تا صبح نخوابید و همه ی توانش  را برای بهتر شدن رویداد گذاشت.

---

از ماه ها قبل که برنامه ریزی را برای این رویداد انجام می دادیم برنامه این  شد که علاوه بر دعوت از همه هنرمندان برای اجرای اثر ، اساتید مهمان امسال دو گروه باشند  چند هنرمند برگزار کننده کارگاه های عملی و تئوری و هنرمند مطرح کشوری که علاوه بر تولید اثر و حضورش در رویداد بازتاب فعالیت های هنری در هرمز را هم با توجه به جایگاهش داشته باشد . سیف اله صمدی و هدیه تهرانی با هم آمدند و باوند بهپور با گروه کات آرتیست ها آمد .

---

( سال ها بود که  اصرار داشتم که هنر خارج از مرکز مهم است و نادیدن شدن آن نه به دلیل کیفیت و یا کمیت هنر دور از مرکز، بلکه  معضل بزرگتری است و نگاه نادرست هنری تنها بخش کوچکی از آن  است در ساحت کلان سیاست ورزی و توسعه ناهمگون در همه ی امور مسبب این وضعیت است)

---

    آن سال هم  تاکید  داشتم که سه اصل همیشگی  همچنان اعمال شود : 

---

یک)  رویداد به صورت غیر رقابتی برگزار می شود و هیچ اثری قضاوت نخواهد شد .

---

دو ) انجام کارها به صورت گروهی و تیم وورک باشد. 

---

 سه ) هیچ اثری به لحاظ محتوا و اجرا حذف و یا سانسور نخواهد شد .

---

آنچه ازابتدا مورد تاکیدم بود در وهله اول جنبه آموزشی و برگزاری کارگاه های هنر معاصر در رسته های  پرفورمنس آرت ، هنر تعاملی،  هنر چیدمان ، هنر صدا  و سایر رشته های مرتبط بود،  بدون آنکه تمایزی داشته باشند . البته شرایط حضور در رویداد هم مثل سالهای قبل بود و هر شرکت کننده می بایست با هزینه خودش در رویداد حضور داشته باشد امکانات و لوازم اسکان و مواد غذایی را  خودش تهیه کند و برای رونق اقتصاد کم در آمد محلی ، علاوه بر استفاده از وسایل نقلیه جزیره خریدهای خود را نیز از اقتصاد خرد محلی انجام دهد. در واقع رویدادهای هنری که از چند سال قبل در هرموز برنامه ریزی و اجرا کرده بودیم  تا حدودی توانسته بود  تغییراتی در کسب و کار محلی انجام دهد خصوصن بعد از اجرای فرش خاکی که این تاثیر مشهود بود .

---

اما آنچه آن سال بصورت ملموسی در رویداد انرژی و فضای مثبت را به همراه آورد حضور مردی یگانه و ویژه بود که با وجود آنکه 76 سال سن داشت هیچ حس نمی کردی خستگی دارد یا کم می آورد ،» ایرج زهری» از آلمان آمده بود و با دل و جان سه روز تمام در کنار هنرمندان و پا به پایشان  در جزیره حرکت کرد .  اول صبح پیش از همه وسط کمپ رویداد بود و تا غروب یکسره آموزش می داد و همه را دور خودش جمع می کرد . مرد عجیبی که انگار روح جزیره با او یکی شده بود . چهار سال بعد که خبر در گذشتش آمد  برای همه ی ما باورش سخت بود هر چند تا هنوز « ایرج زهری « هر روز  صبح اول وقت، پیش از طلوع  در هرموز بلند می شود و برای خورشید می رقصد . همانطور که آن سال  ده ها نفر را هر صبح در  هرموز سال 1387 رقصاند و به سوی خورشید برد .

---

احمد علی کارگران

---

جزیره هرموز

---