[ Nutricula ghoticula ] نوتری کولا قوطی کولا

نوتریکولاهرگز از پیری نمی‌میرد و می‌تواند تا ابد خود را بازسازی کند.

این عروس دریایی اصالتاً اهل کارائیب است اما اخیراً در اقیانوس‌های سراسر جهان پراکنده شده است.

راز جاودانگی ژنتیکی این عروس دریایی این است که می‌تواند به اولین مرحله زندگی‌اش برگردد و این توانایی را بعد از رسیدن به حداکثر بلوغ جسمی به دست می‌آورد و با یک سفر در زمان به آغاز حیاتش برمی‌گردد.

نوتریکولا (Turritopsis nutricula) تنها موجود شناخته شده در جهان است که می‌تواند به مرحله قبل از بلوغ برگردد. نوتریکولا این کار را از طریق فرآیندی به نام “transdifferentiation ” که یک نوع جهش سلولی است انجام می‌دهد. در این فرآیند بدنه اصلی عروس دریایی تبدیل به توده‌ای می‌شود که شکل‌دهنده اولیه آن موجود است.

برای این کار ابتدا عروس دریایی چتر خودش را به توده مولکولی تبدیل می‌کند. از رشد این توده یک عروس دریایی جدید متولد می‌شود. از نظر تئوری این عمل می‌تواند بی‌نهایت بار تکرار شود.

از آنجا که این عروس دریایی این فرآیند را بارها تکرار می‌کند مطمئناً هرگز بر اثر پیری نمی‌میرد؛ اما این واقعیت بدین معنا نیست که نمی‌توان نوتریکولا را از بین برد. این موجود نیز مثل سایر جانداران در معرض آسیب‌های فیزیکی، بیماری و خطر شکارچیان موجود در طبیعت است. جاودانگی این عروس دریایی فقط بدین معناست که این موجود برخلاف سایر جانداران هیچ‌گاه به دلیل پیری یا افزایش سن نمی‌میرد.»

گزاره ی هنرمند :

 یک )موجود در فرایند چرخه ی دوباره ی تولد، آیا «زمان» را به شکل ماقبل خود درک می کند؟ زمان  در امتداد چرخه ی ما قبل خود است ؟ یا زمانی جدید آغاز می شود؟

دو ) تا چه اندازه درک«  مکان» جدید برای موجود شامل همان سوال های زمان است ؟ آیا گزینه  مکانی

 برای تولد دوباره  در وضعیت انتخاب است یا چرخه ی همیشگی زندگی در چمبره ی اجبار مکانی نیز هست ؟

سه ) پس ازطی  این مراحل حیاتی ،تا چه اندازه « حافظه » ی موجود در طی چرخه قبلی از خود  دریافت و شناخت دارد ، درک امتدادی یا درکی پراکنده و غیر مرتبط از چند مرحله ی مکانی و زمانی دارد؟

چهار ) « تاثیر » موجود بر پیرامون خود  نوعی خود آگاهی انتخابی است ؟ یا نتیجه تجربه ای کور برای زیستن است ؟ آیا تجربه ها در دایره تکرار گرفتار می شوند؟  موجود ویرایش گر است ؟ یا موجود در وضعیت فقدان خود  یاد آوری است؟

پنج ) « تداخل » موجود برای در هم ریزی و تغییر وضعیت  نوعی کنش زیستی برای بقا ست ؟ یا نوعی ضرورت تکاملی ؟ آیا این مداخله در کنترل محدود می ماند یا تاثیرش دایمی است؟

شش ) آیا پس از نابودی موجود توسط عوامل بیرونی دوباره « بازتولید » از یکی دیگر ادامه خواهد داشت؟ یا  یکی دیگر هیچ نسبتی با موجود نابود شده ندارد ؟

هفت ) موجود در یک بسته حیاتی محدود ،چرخه ای جاودانه دارد؟ آیا وجود او در محدوده همین فضاست یا حضور او به « نهایت » کلی جهان بسته است؟

در این نمایشگاه از قوطی های زیادی استفاده شده که از این رو قوطی کولا نام دارد و شامل قسمت های زیادی می شود، قسمت هایی که بدون حضور مخاطب  به خودی خود کامل نیستند و  بازدیدکنندگان نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند چرا که از آن ها خواسته می شود  کنش هایی را در مقابل هر کار انجام  داده و اثر بگذارند. 

در دیوار اول اینفوگرافی موجودات مختلف را شاهدیم که بر اساس کمترین عمر و بیشترین عمر و در نهایت سوژه اصلی که نامیراست  طبقه بندی شده اند و پس از آن دیوارها به دسته های زمان، مکان، حافظه، تداخل، تاثیر، بازتولید و نهایت تقسیم می شوند که در هر یک از بازدیدکننده خواسته می شود کاری انجام دهد که حواس پنجگانه مخاطب مانند بویایی، لامسه، شنیداری و باقی را درگیر می کند به عبارت دیگر حتما باید کنشی انجام شود تا به واکنش در سازه  ی اثر برسد. 

"نوتری کولا قوطی کولا" نمایشگاهی ست که لایه های مختلفی دارد و  بازدیدکنندگان را دعوت به تفکر می کند و همچنین نوعی بازی نیز در خلال آن وجود دارد، این نمایشگاه با حضور و کنش های مخاطبانش تکمیل می شود. 

تکنولوژی عرصه  ی جدیدی   را به روی فلسفه باز کرده است و باعث به وجود آمدن سوالات و چالش های جدیدی شده است و این وضعیت جدید  زندگی ماست که هیچ قطعیتی ندارد، بسیاری از ماها تنها درگیر لایه های اول هستیم این نمایشگاه هم به همین صورت طراحی شده است با لایه های مختلف . این مخاطب است که تعیین می کند تا چه اندازه می خواهد درگیر لایه ها  شود ویا  از عمق فاجعه باخبر شود؟